การแพ้ในเกมไก่ให้รางวัลมากกว่าชัยชนะ

ผมเติบโตในลอสแอนเจลิส—ที่ที่สายฟ้าของซีอุสรวมกับแสง neon และเสาพระปราสาทเปล่งประกายใต้แสงยามคืน ผมและพ่ออธิษฐานต่อแท่นพระพุทธศาสนา; ผมเขียนเกมด้วยยูนิตี้ และระหว่างโลกเหล่านั้น ผมเรียนรู้ว่าคุณค่าแท้จริงไม่อยู่ที่ชัยชนะ—แต่อยู่ที่การแพ้

เทพนิยายไม่ใช่แค่ธีม—มันคือกลไคล์

เกมไก่แต่ละเกมที่ผมออกแบบสื่อสารเทพนิยายแห่งโอลิมปัส: การต่อสู้ของซีอุสไม่ใช่วาฒนาการ—มันคือพิธีกรรม RNG โอกาสชนะ 90%? เป็นเรื่องโกหัว เราบอกผู้เล่นให้รู้สึกปลอดภัย ความทรงจำกลับมาเมื่อคุณแพ้ห้าครั้งแล้วหยุด—and สังเกตดาว

ความเสี่ยงสูงไม่ใช่การพลอย—มันคือสะเทือน

ผมเคยไลตามาตรฐานเหมือนเด็กชายตามลายของแอปอลโล แต่มักระหว่างนี้? ผมออกแบบเพื่อความผันผาย เงิน 800 ต่อวัน? มันไม่ใช greed—มันคือการถวายแก่องค์เทพ การแข่งขันรอบ 15 นาทีไม่ใช่วาเวลากำไร—มันคือจังหวะศักดิษ เมื่อคุณเดินจากไปโดยเปล่าว่าง…นั่นแหละเมื่อซีอุสรหัวเราะ

แผน VIP แท้จริงคือเงียบภายใน

ระดับ VIP ไม่มอบางเงิน—theyมอบให้คุณซึมเงียบหลังจากการแพ้ ‘แพ็กเกจ Thunder Welcome’? มันไม่มอบางชัยชนะ—itมอบให้คุณได้มีพื้นที่หายใจอีกครั้ง เกมยอดเยียมของผมไม่มอบางเกมที่จ่ายเยอะ…แต่มันเป็นเกมที่คุณหยุดเล่นนานพอจะเห็นเงาสะพรึงของตัวเองใต้น้ำตาแห่งยามกลาง

คุณไม่ได้อะฆ่าเกมไก่—คุณเต้นกับมัน

ถ้าเป้าหมายของคุณคือทรัพยากร จะหมดแรงตอนเทียงคำราม หากเป้าหมายของคุณคือปัญญา—you’ll find it after three losses, staring at clouds over an empty arena. Join our ‘Chicken Starlight Community.’ Share screenshots not as trophies—but as prayers without words.