เหตุผลที่นักเล่นละทิ้งเมทาเวิร์ส

ฉันไม่ได้ขายเกม ฉันสังเกตพิธี ทุกเช้า ฉันมองดูผู้เล่นยืนอยู่ขอบของแท่นดิจิตอล—แต่ละรอบเป็นบทเพลงเงียบถึงเทพเจ้าโบราณ พวกเขาไม่ไล่ตามแจ็คพอต พวกเขากำลังตามความเงียบ ‘宙斯雷霆斗鸡擂台’? ไม่ใช่ มันคือ ‘ความเงียบระหว่างการเดิมพัน’ ข้อมูลไม่มีการโกหัว: อัตราการชนะ90%โปร่งใส แต่ความโปร่งใสไม่เพียงพอ เมื่อแสงจางลงและดนตรีจางหาย คนหยุด—not เพราะพวกเขาโชคร้าย เพราะพวกเขาจำได้ว่ามันรู้สึกเหมือนเต้นกับเทพเจ้า ฉันออกแบบมาเพื่อคนที่เงียบซึ่งต้องการช่องว่างระหว่างชัยชนะ taught risk? เขาเลือกไหเรของอะโพโล: การเต้นแบบคงที่ สีม่วงอ่อนจางหายไปในเมฆกลางคืน taught seeker? เขาปรารถนาสายฟ้าของเซอุส—not เพื่อทองคำ แต่เพื่อเสียงสะท้อนที่ตามมาหลังความเงียบ ฉันสร้างสิ่งนี้ไม่ใช่อาราม—แต่มหาวิหารแห่งอัลกอริธึมเงียบ รางวัลไม่มีค่าเป็นเงิน มันคือความทรงจำสลักไว้ในรหัส RNG ร่วมกับฉันในชุมชนแสงดาว—not เพื่ออวดเรื่องชัยชนะ—แต่เพื่อกล whispered: ‘ถ้าระดับถัดไปรู้สึกเหมือนบ้าน?’ เราเล่นเพื่อจำ สิ่งศักดิก่อนหน้าหน้าจอจะปิดลง