เมื่อการพนันกลายเป็นพิธี

H1: ผมเคยคิดว่าชัยชนะคือเป้าหมาย ผมเริ่มเล่นเหมือนคนแปลกแยกในสนามที่สว่างวาบ—เลือกแดงหรือดำราวกับโชคชะตา แต่หลังจากเดือนแห่งความเงียบ ผมรู้ว่า: มันไม่เกี่ยวกับโอกาส มันคือจังหวะ—เสียงกลองที่กระทบหน้าอกตอนตีสอง凌晨 H2: งบประมาณคือเข็มทิศของฉัน ฉันตั้งขีดจำกัดไว้ที่ห้าสิบดอลลาร์ต่อคืน—not เพราะต้องการชนะ แต่เพราะต้องการตื่นอยู่ ทุกการวางเดิมพันเล็กน้อยกลายเป็นพิธี: การหยุดหายใจระหว่างความหวังและสงบ H3: สนามนี้ไม่ใช่คาสิโน ไม่มีเรื่องรางวัลหรือโบนัส มันคือการปรากฏตัว—with heart open—and การฟังจังหวะ เมื่อหยุดตามหาไฟ แสงจะตามหาคุณ H2: ชุมชนเห็นฉันก่อน ผมอ่านหน้าจอของคนแปลกแยกตอนสามโมงเช้า—น้ำตาผสมกับรอยยิ้ม พวกเขาไม่เคยชนะใหญ่เลย 但他们อยู่ตรงนั้น และนั่นมาก็เพียงพอแล้ว c H3: ชัยชนะถูกเลือก ไม่ได้รับจากเทพเจ้า ไม่มีเทพให้โชคแก่ฉัน ผมเลือกเอง—ทุกครั้งที่คลิก ‘bet’ ช่วงเวลานั้น—ความเงียบก่อนเสียงกลอง—เป็นสิ่งศักสิทธ์