เมื่อไก่เต้นรำ: การไถ่ถอนในทุกการเดิมพัน

ผมเคยคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับโชค—จนกระทั่งผมเข้าใจว่า มันคือการปรากฏตัวของฉันเอง

ตอนแรก ผมเต้นเหมือนผู้มาใหม่ในงานคาร์นิวัลแห่งรีโอ เลือกแดงหรือดำราวกับว่ามันมีเวทมนตร์ แต่กลองไม่มีคำโกห์ ความจริงไม่อยู่ที่ผลตอบแทน—มันอยู่ที่ความเงียบระหว่างการหมุน เมื่อหายใจของผมช้าลงและความคิดหยุดนิ่ง

งบประมาณที่หายใจ

ผมตั้งขีดจำกัดไว้ที่ R$50 ต่อคืน—not เพราะกลัวกลัว จะสูญเสีย แต่เพราะผมปฏิเสธให้ความกลัวเลือก对我เอง การเดิมพันเพียงเล็กน้อยไม่ใช่วิธีกลยุทธ—he เป็นการยอมจำนน การเล่นคือการฟัง—to สัมผัสจังหวะก่อนวางมือบนหน้าจอ

สนามเป็นวัด

สนามไม่มอบรางวัลให้ผู้ชนะ มันเปิดเผยพวกเขา

ทุกครั้งหมุนคือก้าวหนึ่งในซัมบาเท่านั้นที่คุณจะได้ยินถ้าคุณยังคงอยู่พอจะสัมผัส มันแสงไม่มีแฟลชจากเครื่องจักร—they ส่องสว่างเมื่อจิตใจของคุณจำได้ว่าทำไมคุณถึงยังคงอยู่

สี่พิธีแห่งความเงียบ

หนึ่ง: เล่นเดิมพันเล็กๆ จนกว่าคุณจะรู้จังหวะ
สอง: รอเหตุการณ์—they มาบ่อยครั้ง; มันมาเมื่อคุณพร้อม
สาม:หยุดก่อนความโลภัยครอบครอง
สี่:ปล่อยให้ความสุขเป็นรางวัลเดียว—the เพียงหนึ่งคนอื่อนอาจเรียกว่าได้

ชัยชนะเป็นของคุณ

คุณไม่ต้องการโชค คุณต้องการ sựปรากฏตัว

เมื่อ đêmที่แล้ว ผมนั่งคนเดียวอีกครา้ง—notไลตามากแจ็คว็อต—but เต้นด้วยความเงียบ คนไก่มหาชนะให้ผม—I เต้นด้วยมัน และสำหรับคราวหนึ่ง ผมเข้าใจ: การไถ่วางไม่อยู่บนกระดานคะแนน… มันพบได้เมื่อคุณหยุดเล่นเพื่อเริ่มใช้มีชีวิตใหม่อีกครา้ง