ฉันร้องไห้ในเกมจนชีวิตกลับคืน

เล่นเกมไม่ใช่เพื่อชนะ…แต่เพื่อหายใจตอนตีสองเช้าในห้องแอพartmentที่曼谷\n\nเราไม่ได้เงินรางวัล…แต่ได้ความเงียบกับแสงหน้าจอที่เหมือนกลองส่งเสียงกลองโบราณ\n\nแม่บอกว่า “เล่นอย่างชาญ”…เธอไม่รู้เรื่อง RTP แต่รู้จังหวะของลมหายใจ\n\nแล้วทำไมถึงยังเล่นต่อ? เพราะตอนนี้…ฉันเองกำลังหายใจอีกครั้ง\n\nคุณเคยรู้สึกแบบนี้ไหม? คอมเมนต์ด้านล่างให้ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้เล่นเกม…แต่คุณกำลังอยู่รอด