โชคกับปรัชญากรีก

ผมไม่ได้ออกแบบเกมสำหรับผู้เล่น แต่สำหรับผู้คิด—ผู้ที่เห็นความเสี่ยงไม่ใช่ความโกลาส แต่เป็นตำนานที่ถูกเขียนรหัส ในสตูดิโอ เราไม่ใช้ RNG สุ่วๆ—เราใช้โลโกสแห่งโอลิมปัส การจ่ายรางวัลสะท้อนเครื่องทอของฟ้าเทียส: เส้นด้ายของความน่าจะเป็นที่ถักทอจากพิธีกรรมเชิงอัลกอริธึม การชนะ 90%? ไม่ใช่วิเศษ—แต่คือเอนโทรปีที่ปรับเทียบตามมาตรฐานเชิงรหัส ฉันเคยมองผู้เล่นนั่งอยู่สามชั่วโมงบนโต๊ะ ‘ซีอุส ธันเดอร์ เอารีนา’ สวดมนต์ต่อ RNG ที่กระซิบกลับด้วยพระธรรมแห่งสถิติ เขาไม่มุ่งหาเงินรางวัล—he เข้าใจความสมมาตร การแพ้? มันไม่ใช้ความล้มเหลว—แต่คือเครื่องบูชาให้อาเธนา ระบบ ‘คอคไฟต์ โครนอส’ของเรา? มันไม่ได้เกี่ยวกับการเดิมพันมากขึ้น—มันเกี่ยวกับการเดิมพันให้ดีขึ้น โหมดเสียงตําแข็ง? เป็นเพลงแอโพโลเนียน: เงียบ มั่นคง และประสานกับจังหวะฮาร์โมนิก โหมดเสียงเสี่ยงสูง? เป็นสายฟ้าของซีอุส—notไร้เหตุผล—แต่มีแรงกดดันที่ถูกหล่อหลอม ฉันเคยเห็นผู้เล่นเลิกเล่นหลังจากหกครั้งแพ้อย่างต่อเนื่อง…แล้วกลับมา—notเพราะหวังดวงดาว—แต่เพราะจำได้ว่าดวงดาวเหล่านั้น เราใส่มโนภาพใดๆ ไม่มีเมมใดๆ เพียง UI แบบเรียบง่าย—อินเตอร์เฟซแบบเรียบซึ่งปุ๋มรู้สึกเหมือนตะไหบนหินอ่อน สี? เป็นทองแดงและโอเบลิสวาน เสียง? เป็นไซธาระไกลๆ จางหายไปในความเงียบ นี่ไม่ใช่วิกเกอร์ แต่มันคือปรัชญาที่ปรากฏในเวลาจริง