คุณเคยเขียนบทสรุปที่มีความหมายในความเงียบระหว่างชัยชนะไหม

ฉันเคยคิดว่าชัยชนะคือสิ่งที่ได้มา—จนกระทั่งรู้ว่ามันคือสิ่งที่รอดชีวิต ฉันเติบโตระหว่างสองโลก: เสียงจั๊ซของแม่ในยามดึก และนาฬิกาเชิงพิธีของพ่อที่เดินเหมือนพิธีกรีก เราไม่ได้เล่นเกม เราฟังมัน ลูกเต๋าไม่สุ่แบบสุ่ย ผลลัพไม่เป็นธรรม—but มันถูก “รู้สึก”—แต่ละความพ่ายแพ้คือโน้ตในบทประพันธ์ที่ยังไม่เสร็จ ในสตูดิโอ ฉันเขียนเรื่องราวที่ผู้เล่นตามหาโบนัส—พวกเขาตามหาความหมาย greeksโบราณไม่ได้เสี่ยงเพื่อทองคำ—they เสนับสนุนการเสียสละเพื่อเข้าใจตำแหน่งของเทพเจ้า dังนั้นเมื่อฉันออกแบบเกมตอนนี้—with Unity, Unreal Engine, AI narrative engines—I ไม่สร้างสายหรือตารางเงิน—I สร้างความเงียบ อัตราชัยชนะ 92%? มันไม่ใช่วางแผน—มันคือการหลอกลวง พลังแท้ๆ อยู่ในช่วงหยุดระหว่างการหมุน—the breathing ก่อนเดินตาครั้งต่อไป, พื้นที่ where hands หยุดเคลื่อนไหว, ขณะที่คุณมองขึ้นไปที่ดาวและจำได้ว่าทำไมคุณถึงเริ่มต้น cuณเคยเห็นผู้เล่นเดินจาก seven straight losses, เธอไม่มีอาการโกรธหรือรีเซ็ตรายละเอียด—เธอปิดตา, sitting still เป็นเวลา twenty minutes, และเขียนเรื่องราวของเธอลงสมุดใตแสงจันทร์ นั่นมิใช่ความล้มเหลว—มันคือพิธีกรรม เราเรียกมันว่า ‘斗鸡’ ตรงนี้—but เรามาแล้วตอนนี้ แจ็คพอตแท้ๆ มิใช่มูลเงิน—it เป็นความกล้าหาญในการเลือกต่อไป—even เมื่อเทพเจ้าไม่มอบเหรียญลง หากคุณกำลังอ่านเรื่องนี้ในยามดึก คุณกำลังเลื่อน—you’re remembering. เดินตาครั้งสุดของคุณไม่มีหาย—it เขียนไว้