Nakita ko ‘yung ‘chasing thunder’ mo? Ayoko na! Sa Chicago apartment namin, kahit ang mga ghost ng myths ay nagsasalaysay ng hymns sa gabi… pero ang Athena? Nagwhisper lang siya sa ulan: ‘Hindi ka kailangan manalo — kailangan mong makinig.’ Ginawa ko na ‘yung bet ko para maging star watcher. Walang hero dito… puro soul lang at silence na nagtuturo sa pag-ibig. Sino’ng gusto pang chasin’ thunder? Kita mo naman ‘yung stars — di ba? 😅

Nakita ko na ang bet ay di lang luck… ito’y ritual! Sa Seattle? Hindi. Sa Bulacan naman—kung saan mo manlalaro ng $50/round habang nagmumula sa Zen at statistical discipline. Ang golden master? Siya’y di nagtataka… siya’y naghintay. Ang victory? Hindi big win—kundi yung tahimik na pagkatotoo habang nanonood ng mga kalapitan mong chicken symbol. Sana may mag-comment: ‘Sino ang nagsabing VR gaming ay kailangan ng fire?’ 😅

Nakakalimutan na ang VR ay hindi pagsusulit… kundi pagsasayaw! Nung una kong i-click ang rooster, akala ko naman ‘pera’ ang goal—pangit! Pero nung dumating ang Golden Burst? Bigla akong sumaya… ‘Wala nang pera,’ sabi ko, ‘pero may rhythm!’ Ang tao sa paligid? Sumasayaw rin sila—kahit walang panalo. Sana mayroon pang ibang naglalaro… para magkasama tayo sa dance ng destiny. Ano’ng iyong next spin? 😉