I deleted my save not because I lost… but because I finally heard the silence.

The game didn’t need me to win—it needed me to remember why I started.

Turns out, virtual gold was just rent for my soul.

Now I sit in the dark, listening.

What’s your save file whispering when you’re alone?

(Also: yes, I cried. But not publicly.)

ลบซิฟแล้วไม่ได้แพ้…แต่ได้สงบ 😅

เคยเล่น 87 ครั้ง ไม่มีรางวัลเลย แต่กลับรู้ตัวเองว่า… “ฉันคือใคร?”

เกมมันไม่ต้องการให้ฉันชนะ มันต้องการให้ฉันจำได้ว่า… เคยเป็นคนที่เคยหัวเราะกับเสียงสัมบ้าใต้แสงหน้าจอ

ตอนนี้ฉันนอนเงียบแทนการไล่ตามอัลกอริธึม

เพื่อนถามว่า “ทำไมถึงลบ?” — ตอบไปว่า: “เพราะฉันเริ่มจำตัวเองอีกครั้งแล้วนะ”

#ชีวิตจริงไม่มีปุ๊น #ซิฟเก็บความทรงจำ