Гра, що не хотіла тебе, але полюбила

Tôi thua 5 trận liên tiếp mà vẫn cười như chưa từng thất bại? Chứ không phải do may mắn—mà do linh hồn nhớ mùi hương của những lần ngồi chờ mưa ở cửa sổ! Game không phải để thắng… mà để nghe tiếng thì thầm từ chính mình. Bạn có dám nhắn tin: “Tôi cảm thấy như về nhà”? Cảm ơn vì đã không chơi với máy—mà chơi với trái tim! Bạn đã bao giờ thua nhưng vẫn yêu trò chơi chưa? #ChiaSeTroi

¡Este juego no quiere que ganes… ¡te quiere que sientas! En Seattle llueve tanto que hasta las ventanas lloran como tambores antiguos. No necesitas bonos ni RTPs: lo único que importa es el silencio entre tus spins… y sí, tu alma lo recuerda antes de que el algoritmo escriba algo. ¿Y tú? Pues ya sabes: cuando pierdes cinco veces seguidas… ¡no eres mala suerte! ¡Eres poesía con parche azul! ¿Quién más se atreve? Comenta abajo: ¿cuándo fue la última vez que un juego te amó… sin decirte nada?