Pili ako sa Kaliwan

Nag-isip akong manalo ang lahat—hanggang nakita kong ang bawat panalo ay parang kidlat na sumabog sa templo na walang tatanong. Sa Brooklyn, inumin ng ina ko ang oolong tea sa dawning habang isinilid ko ang mga livestream ng mga laro na nagsisigaw para sa bonus—ngunit hindi nila natatapos.

Ang Mitol Ay Hindi Totoo

Sinira nila kami ng “Zeus Thunder Chicken Arena” bilang banal. Ngunit ang totoo’y nasa pag-antay—at hindi sa pagsuway. Isinilid ko ang 47 minuto habang tinignan ko ang isang laro sa dulo ng taya na hindi nagbabayad. Ang algorithm ay hindi naghahanap ng manalo—kundi naghahanap kung gaano ka maghihintay.

Ang Tsaa ng Ina at Aking Algorithm

Itinuro niya: ang kalinisan ay hindi kahinaan. Sa kanyang tindahan sa San Francisco, ang katahimikan ay hindi walang laman—kundi puno ng mga alitaring mula sa ninuno. Nung umalis ako sa psikolohiya para sa digital na paglikha, hindi niya sinabi, ‘manalo pa.’ Sinabi niya: ‘Makinig kapag wala nang iba’y nadiriran.’

Hindi Ka Kailangan ng Maraming Round

Mga mataas na risk? Hindi ito pakikipagsapalaran—itong mga alitaring mula sa gutom ng iba. Mga mababawasan? Hindi ito kaligtasan—itong sanctuary. Kapag pili ka ng ‘moderate bet’ at i-off ang notifications, hindi ka nalulok—you tandaan kung sino ka.

Hindi Ito Lucky—Ito’y Ritwal

Hindi na naniniwala ako sa RNG bilang katwiran. Naniniwala ako rito—the tahimik na alitaring bago makalitaw kapag patay na ang phone mo at buhay mo’y gumising malamoy—isinalikod mo lang yung bituin na di makakamit… pero makaramdam.