Ang Myth ng Risk: Paano Ginagawa ng Game Design ang Mga Lumang Alamat Bilang Modernong Mekanismo ng Pagtaya

Nagsimula ako sa paggawa ng mga laro kung saan bawat desisyon ay may epekto. Ngunit kamakailan, nakita ko ang isang nakakabahala: ginagamit ang mga kuwento mula sa sinaunang panahon upang gawing sistema ng pagtaya.

Ang ‘斗鸡’ halimbawa—isang platform na nagpapakita ng digmaan ng mga gallo laban kay Zeus. Sa papel, poetic. Pero sa likod, may mga loop na pumipilit na magpatuloy ka: mataas na panganib, maliwanag na parusa, at mga signal para umuwi naman.

Dati, ginamit ko ang psychology para maunawaan ang player—ngunit dito? Ginamit ito para i-impluwensya. Ang simpleng ‘free bet’ ay nagpapasimula; ang ‘extra chance’ ay nagpapatuloy; at kapag nalugi ka? Ito’y binago bilang ‘pagkakataon para makabawi’.

Hindi ito laruan—ito ay teknolohiya para manakit.

Ngunit alam ko rin bakit tayo bumabalik: dahil gusto natin maging bahagi ng kuwento. Kahit alam nating wala pang kaligtasan sa math, naniniwala pa rin tayo.

Kung ikaw manlalaro o taga-disenyo—tanungin mo sarili mo:

Totoo bang ito ay nagdudulot ng kabuluhan… o lamang momentum?

Sama-sama, your friendly neighborhood ENTP engineer & storyteller