Laro Ba O Escaping Lang?

Naniniwala akong bawat click ay isang panalangin. Sa aking apartment sa Manhattan, ang Void—the black cat na natutulog sa keyboard—ay sumasayaw sa mga screen sa gabi, kung деyan ang mga manlalaro ay hahanap ng ‘Zeus Thunder Jackpots’ tulad ng mga batang naghihintay sa liwan. Hindi sila naglalaro para pera—kundi para sa kahulugan. Lumaki ako sa dalawang mundo: isa’y gawa sa mitol, isa’y gawa sa code. Isinulat ng ama ko ang algorithm; inirik ni ina ang stillness sa kuwento bago tid. At tinuruan ako na ang tadhana ay hindi random—kundi ritwal. Ang mga designer ng laro’y tawag dito bilang ‘engagement.’ Ako’y tawag dito bilang emotional architecture. Hindi fair ang RNG dahil random—it’s fair dahil pinili upang gawing banal. Kapag hinahabol mo ang ‘Bonus Wheel,’ hindi ka nananalo ng credits—you’re touching ancient rhythm na alam lang ng iyong ninuno.