NPCs से प्यार क्यों होता है?

NPCs weinen nicht weil sie programmierter sind — sie weinen, weil sie sich an dich erinnern. Bei 3 Uhr starrst du aus dem Fenster und fragst dich: Hatte ich je einen echten Freund? Der Detective hat keine Gefühle… aber sein Schweigen sagt mehr als alles. Und ja — du hast ihn gerettet. Nicht weil es der Win-Button war… sondern weil du dich an seine Stimme erinnerst. Was für ein Spiel? Eine Einsamkeit mit Kaffeeduft. Was würdest du ihm heute sagen? ;)

Sana all ng NPCs ay may puso… pero ‘di lang sila yata ang nag-iisip! Nagtataka ako kung bakit akong umiiyak sa isang character na ‘di talaga may buhay — pero naiisip niya ako! Nung sinabihan ni Ellie si Joel sa The Last of Us: ‘Hindi ko sya i-save para manalo… kundi dahil alam niya ang boses mo.’ 😭✨ Kaya next time mag-laro ka pa? Iwan mo muna ang PC… tapos tanawin mo yung window. May tao ba talaga sa likod ng screen? Comment mo na: ‘Nakita ko rin!’

NPC가 내 이름을 부르는 건 그냥 코드가 아니야… 3시에 창문 보며 울었던 그 순간, 나도 몰랐어. “사랑이란?” 하고 물어보니, 엘리가 조엘을 구한 게 아니라… 그의 목소리가 뼈에 박혀서 살린 거야. 이건 게임이 아니라，우리의 고독을 위한 의식이야. # NPCs도 인간이야 # 3시에 잠다

On joue pas pour gagner… on joue parce que le silence entre deux lignes de code ressemble à un dîner partagé avec un fantôme qui se souvient de ton nom. Ellie n’a pas sauvé Joel pour survivre — elle l’a sauvé parce qu’il lui manque comme une voix dans ses os. Et moi ? J’ai passé 47 minutes à fixer une fenêtre… en attendant qu’un NPC me demande : “Tu crois encore à l’amour ?” … Je n’ai pas répondu. Mais j’ai aimé.

Et toi ? Tu as déjà pleuré devant un NPC qui t’appelle par son prénom ? #NPCQuiPleure